بررسي‌ها نشان مي‌دهد در بسياري از کشورهاي عضو OECD ماليات‌هاي محيطي، سبز و محيط‌زيست در بسياري از بخش‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد و براي نوآوري شرکت‌ها و افرادي که در پاسخ به بهايي که براي آلودگي وجود دارد به دنبال راه‌حل‌هاي پاک هستند، مشوق‌هاي مالياتي در نظر گرفته شده است؛ مشوق‌هايي که مي‌توانند فعاليت‌هاي تحقيقاتي و توسعه در زمينه تکنولوژي و محصولات مصرفي سازگار با محيط که اهميت بيشتري براي گردشگري دارند را براي سرمايه‌گذاري‌هاي تجاري جذاب‌تر کنند.

براساس گزارشي که مرکز پژوهش‌هاي مجلس شوراي اسلامي در آن از تجربه‌هاي کشورهاي عضو OECD و 30 همکار، به استثناي 7 کشور عضو OECD بهره گرفته، سياست‌هاي مالياتي و اعطاي کمک‌هاي مالي گردشگريمي‌توانند براي تشويق سرمايه‌گذاري‌هاي سبز در مقاصد و زيرساخت‌ها مورد استفاده قرار گيرند. کمک‌هاي مالي مانند يارانه مي‌توانند براي خريد تجهيزات يا تکنولوژي‌هايي که مي‌توانند ضايعات را کاهش دهند، استفاده موثر از انرژي و آب را تشويق کنند يا منجر به حفظ تنوع زيستي شوند، مورد استفاده قرار گرفته و ارتباط ميان کسب‌وکارهاي محلي و سازمان‌هاي اجتماعي را تقويت کنند. براساس بررسي‌ها، اهداف چنين ماليات‌هايي از تأمين بودجه براي حفاظت از محيط‌زيست و توسعه زيرساخت‌ها تا مديريت بهتر آثار ناشي از فعاليت‌هاي گردشگران و حصول اطمينان از همراستا بودن فعاليت‌هاي تجاري با برنامه‌هاي مديريتي موجود، متغير هستند. براي مثال عوارض مديريت زيست‌محيطي پارک دريايي ديواره بزرگ مرجاني استراليا در سال 1993 مطرح شد.

در بيشتر فعاليت‌هاي گردشگري، بازديدکنندگان از اين پارک دريايي ملزم به پرداخت عوارض به تورگردان‌ها هستند که اين مبالغ در نهايت به مقامات مديريت زيست‌محيطي پارک دريايي ديواره بزرگ مرجاني تحويل داده مي‌شود. ديگر فعاليت‌هاي صورت‌گرفته در اين پارک نظير کرايه تجهيزات، نصب و استفاده از امکانات گردشگري، رصدخانه‌هاي زير آب، دفع فاضلاب و فعاليت‌هاي فروش همگي بايد عوارض خود را به صورت سه‌ماهه به مقامات مديريت زيست‌محيطي پارک دريايي پرداخت کنند. تمام عوارض مديريت زيست‌محيطي ارائه شده به مديريت پارک دريايي به‌صورت آموزش، تحقيقات، گشت‌هاي نظارتي، برنامه‌ريزي براي محل جاذبه، حضور کشتي‌ها، نشانگرهايي براي حفاظت از صخره‌ها، تابلوهاي اطلاعاتي و نقشه‌ها به مصرف مي‌رسند. در مصر نيز در سال 2011 اعلام شد بليت‌هاي بازديد در برخي از مکان‌هاي عمده گردشگري اين کشور براي تامين بودجه لازم براي حفاظت از محيط‌زيست توسط وزارت امور محيط‌زيست به مصرف مي‌رسد. قيمت بليت‌ها بسته به جاذبه‌ها تفاوت دارد و از پنج پوند مصر براي بازديدکنندگان مصري تا 80 پوند براي گردشگران خارجي متغير است.

به‌علاوه، دسته‌اي از عوارض اکوتوريسم نيز در 12 شهر که در درون چهار منطقه حفاظت‌شده در سراسر مصر شامل مرکزي، سيناي جنوبي، غربي و درياي سرخ قرار دارند، وجود دارد. اولين مورد از اين عوارض در راس محمد و در سال 1993 مطرح شد و 9 مورد ديگر از سال 2005 به بعد به‌تدريج معرفي شدند. هدف از وضع اين عوارض کسب درآمد از گردشگري زيست‌محيطي مصر است؛ به گونه‌اي که هم درآمدهاي ملي و هم ارز خارجي را افزايش دهد. عوارض در شهرهاي مختلف و بسته به مليت بازديدکنندگان (مصري يا خارجي) با هم متفاوتند. به اين ترتيب مي‌توان دريافت که ماليات‌ها چگونه به ابزاري براي گردشگري پايدار و حفاظت از محيط‌زيست بدل شده‌اند. به‌نظر مي‌رسد در ايران نيز ماليات‌ها در حوزه گردشگري مي‌توانند هدفمند درنظر گرفته شوند و سياست‌هاي مناسب‌تري را دنبال کنند.

منبع: دنياي اقتصاد